Alle experts en goeroes moeten terug naar school!

Of een warme oproep aan alle marketing-, HR- en technologie-experts die reeds met één been in de toekomst staan om ook leerlingen en studenten te bezielen

Het bereik is te klein

Recentelijk en met dank aan de vakantie heb ik een aantal boeiende boeken mogen lezen: #ZigZagHR, #ThePositiveSumGame, #Customersthedayaftertomorrow... Een voor één boeken die inspireren, die wakker schudden, die sensibiliseren.

Echter deze boeken richten zich misschien te veel naar een veel te kleine groep van mensen. Deze boeken worden misschien vaker gelezen door mensen die nadenken over het nu verder moet. Maar te weinig door mensen die echt rechtstreeks geïmpacteerd worden door wat nu gebeurt en wat morgen zal veranderen.

Een mens is maar een mens

Als kwalitatief marktonderzoeker - MaResCon Consulting - heb ik het privilege om intensief zeer veel verschillende mensen te ontmoeten. Consumenten, burgers, werknemers … gewone mensen die zo goed mogelijk in het leven staan, hun best proberen doen, maar die van alles zien gebeuren, die verontrust, soms bang zijn.

De nood aan ‘agility’ van hun baas kunnen zij niet plaatsen. Ze zien soms enkel een uurrooster die hen op niet reguliere uren optrommelt...

Werkend in een ‘Customer centricity’ omgeving zien ze met een eenzijdige blik hoe enkel die klant koning lijkt te zijn en vatten ze niet de noodzaak om deze focus te leggen...

Verplichte pauzes hangen soms als een stijf korset rond de werknemers, niet beseffend dat deze momenten eigenlijk bedoeld zijn om te socializen, te leren van elkaar, kennis te delen...

De overstap naar nieuwe technologie, het invoeren van nieuwe processen komen soms als een zoveelste, niet te plaatsen pesterij over. Men begrijpt niet altijd het waarom, men ziet de persoonlijke voordelen niet...

Blijven leren om te (over)leven, afleren, kansen zien en grijpen, durven dingen doen... voor veel mensen is dat uiterst moeilijk en zien ze de noodzaak er (nog) niet van in.

En tenslotte wie heeft gelijk?

Naast het niet altijd kunnen plaatsen wat waarom gebeurt worden we op de koop toe overspoeld met snel en vaak te gratuit nieuws. Informatie wordt vaak ongenuanceerd en te gekleurd door de weerloze oren van de mens gestuwd.

Wat en wie moet men nog geloven? En meer nog: wie heeft eigenlijk gelijk? Vakbonden schreeuwen moord en brand en staan vaak meer dan diametraal tegenover de werkgever. Je zal er als mens maar tussen bengelen.

Zonder aangepast onderwijs zullen de goed bedoelde boeken en handleidingen nooit echt landen

Hoe is het zover gekomen? Vanwaar die discrepantie tussen een ambitieuze toekomstvisie, innovatieve arbeidsorganisatie, duurzame processen én een verkrampt bang menselijk handelen?

Het onderwijs breidt de jonge mensen veel te weinig voor op de wereld die hen opwacht. Veel nu al noodzakelijke skills (innoveren, experimenteren, kritisch zijn, over muurtjes kijken...) worden nog te vaak de kop ingedrukt.

Het onderwijs moet op maat zijn van wat de wereld, economisch maatschappelijk, vandaag en vooral morgen nodig heeft. Het onderwijs moet prikkelen, sensibiliseren, zorgen voor een alertheid en een stimulerende visie (waar de boeken vol van staan).

Goed onderwijs = van Leerstof naar Zuurstof.

Beste schooldirectie van secundaire en hogescholen: Gooi de deuren open en nodig een #StevenVanBelleghem, #LesleyArens, #AnoukVanOordt, #HermanToch, #BertVanWassenhove (of iemand anders).. uit.

Vraag die mensen, die wel al in de toekomst staan, te komen spreken, om met bezieling en passie de vensters op de maatschappij van morgen, het nieuwe werken, het nieuwe consumeren... al een beetje open te duwen, te vertellen hoe de toekomst er uitziet (= bewustwording en begrip), wat ze op hun pad zullen tegenkomen en hoe zij zich als leerlingen, als studenten daar nu al kunnen op voorbereiden.